Evet maalesef kacgündür bılgısayarlı bir ortamda bulunamadık!Cumartesiden beri icinde babaanneminde yaşadığı köyümüz olan Beycegiz köyündeydik.Polatlı'ya sadece 7 km.dir.Çok eskiden yürüyerek gelirlermiş şehre gelirken.Aslında bende çok istedim bugün yürüyerek geleyim,ne güzel olacaktı benim için ama bu pekde mümkün değildi maalesef.Yani hem cocuklarla zor,cocukları almasam yanlız olmaz...falan...
Köyde yaşam cocuklar için süper bence.Sanırım biz bir hafta daha orada kalacağız...Kapıdan çıkıyorsun bahce,evin ön duvarında uzun oluklu bir çesme,sular kesidiğinde iki dakikada çesmeden buz gibi akan suyu doldurup gelebilirsiniz...Meyve ağacları,sessizlik,yediğiniz çogu şeyler köyden en dogal haliyle...
Bu arada benim babaannem seksen yasının üzerinde,seksen iki yada seksen üç yasında imiş söylediğine göre...Ve kendisi hala bahce işleriyle uğrasmakta...Valla bende çalıştım ona yardım etmek için ama onun kadar sağlam olmadığımı anladım,heryerim ağrıyor...
Kendisi cok tatlı biridir...Ona azda olsa yardım edebildiğim için cok mutluyum...Ben evlenmeyi hiç düşünmeyen biriydim eskiden,hep dedeme babaanneme bakacağım derdim...Nasıl olduda eşime evet dedim bende tam anlamadım!
Aslında çok fotoğrafım videolarım oldu ama, eğer beni okuyan bir arkadasım bana yardım etmek
isterde,ben neden resim yükleyemiyorum bir açıklarsa dünyanın en mutlu insanı olacağım o andan itibaren!...Şimdiden cok teşekkürler.
Köyümüzü çok özlemiştim,hemileyken hep burada yediğim tadlara aşerdim ben,gözümün önünden eski günlerim hiç gitmedi...Rahat ve sorunsuz bir cocukluk dönemim oldu,o yüzden cok güzel hatıralarım var burda...
Keşke hep burda kalsak...
Sevgiler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder