Bugece rüyalarimda hep kilit vurdum kapilara...
Buda skintimin coktan habercisiydi...
Cok sevdigim eski sarkilari dinlerken,Ilayda gecen hafta bisikletini kullanmayi ögrenmisti onu kayit etmek istedim...
Ilk bes dakikadada becerdi bu isi,kendisini tebrik ediyorum!
Yanliz yokuslarda hala zorlaniyor ve hemen "mamiiii" deyip zirlamaya basliyor!
Aslinda ben ondanda bahsetmek istiyorum. Arkadas meselesiyle ilgili.
Yuvaya basladigindan beri cok akilli,uslu,her ne kadar ablasini kiskansada,söz dinleyen bir cocuktu!
Fakat simdi Almanca süper,yuvaya alisti ve cok seviyor,hatta pazarlari bile gitmeyi planliyor,ama ...
Oradaki cok yaramaz diyebilecegim bir iki cocukla arkadaslik yapiyor ve bu yüzden tipki onlar gibi davranmaya basladi!
Cok yüzssüz ve küstah!
Siritiyor,gülüyor ablasini rahatsiz ederken!
Gidip ögretmenlerle konusmam lazim artik...
Fakat bu ne kadar ise yarar bilmiyorum...
Iki haftadir evde oldugu icin Ilayda tekrar normale döndü ama yarin yeniden basliyoruz!
Bakalim zaman neler gösterecek...
Ilayda kedisiyle .yollarda...
Cok sevdigimiz arkadasimiz,komsumuz Manuela...(kimseyle muhabbeti olmayan kücük kizim simdilerde herseyi anlatmaya bayiliyor!Doktor dilinde problem yok ve yardima ihtiyaci olmadigini söyledi cok sükür...)
Iste bu minik kiz büyüdü ve simdi kendi bisikletini kendi sürüyor!...
4 yorum:
Kıyamam :)
Ağlama, ne var bunda ağlanacak.
Daha neler görecek, neler öğrenecek. Hepsinde ağlarsan o-hoooo :) İşin iş.
Çocuk o. Binbir türlü tarz deneyecek. Konuşması, bakışı, duruşu... hepsi birer birer şekillenecek.
Yanlışa çarpmadan doğruyu anlamaz zaten. Hani nasıl derler... çok pinpiriklenmeye gerek yok.
Sevgilerimle :)
Sittirellacim,yanlis anlamissin,ben bugün cok hassas bir günümdeyim,ailemi cok özledim,esim burda degil ve ben kendimi cok yanliz hissediyorum...
Aglamam bu sebepten,birde ben cok sulugözlü biriyim maalesef...
Uzun süredirde söyle cok sevdigim arkadaslarimla uzun uzun sohbet edemedim,gidemedim,buda beni cok üzüyor...
Cok pirpirikli bir anne degilimdir aslinda...
Yorumun icinde ayrica tesekkür ederim,
iyi pazarlar dilerim...
cocukların karakterleri %50 genlerinden %50 de dogduktan sonra yasadıkları olaylardan olusurmus ve şimdi cok küçük aman o 2 küçük afacana dikkat et ve bence hemen öğretmeniyle konus. kendinide üzme ne güzel bir ailen cocukların var masallah. uzaktada olsa ailenin sıcaklıgını hissetmek yeter ya birde olmasalardı , öyle düşün ve avut kendini birazcık da olsa :)
Haklisin Handancim,benimkisi gelip gecici duygulr cok sükür...
hani insana bazen olurya,iste öyle...
tabiki sükrediyorum...
Tesekkürler yorumun icin...
Yorum Gönder